Rechtvaardige oorlog
Het Filosofisch Diner met Desiree Verweij
Afbeelding naar 'Nie wieder Krieg', 1924 door Käthe Kollwitz
Is rechtvaardigheid in oorlogen wel mogelijk?
Nooit meer oorlog! Dat is (in het westen) een vurige wens sinds de twintigste eeuw. Maar is dit wel mogelijk? Oorlog is al zo oud als de mensheid zelf en lijkt de destructieve krachten te weerspiegelen die in de mens zelf zitten. Daar staat tegenover -en gelukkig maar- dat zelfs oorlogen ook de constructieve krachten die in de mens aanwezig zijn weerspiegelen. Want zolang mensen oorlog hebben gevoerd, is er ook gestreden tegen het geweld van en in oorlogen. De filosofische 'traditie van de rechtvaardige oorlog' laat dit duidelijk zien.
Maar hoe effectief is die traditie? Moeten we niet erkennen dat het streven naar rechtvaardigheid van en in oorlogen een utopie is, gegeven de niet aflatende menselijke destructiviteit? Daar komt bij dat oorlog een dubieuze aantrekkingskracht lijkt te hebben, zoals J.G. Gray laat zien in zijn boek The Warriors’ Reflections of Men in Battle.
Met behulp van de inzichten uit de 'traditie van de rechtvaardige oorlog' en de inzichten van J.G. Gray, wiens boek in 1970 opnieuw is uitgegeven met een zeer lovende introductie van Hannah Arendt, zoeken we naar een antwoord op de vraag naar de rechtvaardigheid in oorlogen.
